กรกฎาคมเดือนแห่งความวุ่นวาย ทำให้ผมได้รู้จริงๆล่ะว่า การทำงานและความรับผิดชอบมันใหญ่แค่ไหน
ผมเริ่มชินแล้วล่ะครับถ้าพรุ่งนี้คือวันจันทร์ 1 สัปดาห์มันผ่านไปเร็วมากจนคุณแทบไม่อยากเชื่อเลยทีเดียว ถ้าคุณใช้เวลาอย่างคุ้มค่า คุณจะพบว่า เราเสียเวลาอันมีค่าไปมากมายขนาดไหน..
สิ่งที่รอผมอยู่ตรงหน้าต่อไปนี้คือ project และหาที่เรียนต่อ 2 เรื่องใหญ่ที่ถือว่าเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเลยก็ว่าได้นะครับ
เมื่อวันศุกร์เพื่อนๆสมัยประถม ที่ไม่ได้เจอกันมานานเกือบ 10 ปีสร้างกลุ่มบน facebook ขึ้นมา ทำให้ได้มาเจอกันอีกครั้ง แต่ละคนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างชัดเจน ผมรู้สึกชอบ facebook ก็ตรงนี้ล่ะครับ วันนั้นทั้งวันจบด้วยการเล่าเรื่องสมัยประถมกันผ่าน social network เป็นอะไรที่แปลกดีเหมือนกันเนาะ คุณว่าไหม..
เพื่อนสมัยประถมที่ผมติดต่อด้วยจริงๆมีแค่คนเดียว คือ "โจ" ครับ ปัจจุบันเรียนอยู่ที่เภสัช ม.อุบล ผมกับโจได้มาอยู่ห้องเดียวกันอีกครั้งตอน ม.4 และกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน ทั้งทำงานด้วยกัน ช่วยกันเรียน ช่วยทำ(ลอก)การบ้าน ถือว่าผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะจริงๆครับ ทุกวันนี้เลยกลายเป็นเพื่อนสนิทไปเลย
ไม่สิ.. ผมไม่รู้จะใช้คำว่าเพื่อนสนิทกับโจได้ไหม แต่โจเป็นเพื่อนคนเดียวที่ผมกล้าเล่าทุกเรื่องให้ฟังได้อย่างสบายใจ เป็นเพื่อนคนเดียวที่ผมสามารถระบายได้ทุกเรื่อง ถึงหลังๆมาจะไม่ค่อยได้คุยกัน แต่ถ้าได้เจอกัน แค่ 1 วัน คุณเชื่อไหมว่าเรื่องที่ผมจะเล่าให้โจฟังยังไม่หมดเลยด้วยซ้ำไปนะ 5555++
เห็นเพื่อนสมัยประถมแล้ว.. เรื่องเก่าๆมันย้อนมาในหัวเอง ผมบอกตรงๆนะว่าจำเรื่องตอนประถมได้ดีกว่าตอนมัธยมด้วยซ้ำไป ตอนนี้วางแผนกันว่านัดเจอกันสักครั้งแล้วไปเยี่ยมครูบาอาจารย์ที่ท่านเคยสอนเราก็ดีนะ ^__^
วันเสาร์.. วันที่หัวใจผมเต้นแรงและมีความสุข แค่ได้ไปกินข้าวกับคนที่เราชอบ คุณว่ามันมีความสุขไหมล่ะ..
เพื่อนผมเคยบอกนะว่า ปี 4 แล้วจะบอกอะไรก็รีบบอกไปเถอะหรืออยากให้จากกันแบบนี้ ไม่ต้องรับรู้อะไร ไม่รู้สิ ผมไม่รู้ว่าผมจะบอกไปทำไม เพราะถ้าผิดพลาดมามองหน้ากันไม่ติดมันจะไม่แย่ยิ่งกว่าเหรอ
แต่ความรู้สึกของผมมันกลับขัดแย้งกับการกระทำ เวลาผมอยู่กับน้องผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ หรือว่าน้ำตา แม้แต่อารมณ์โกรธของน้อง ผมยินดีที่จะรับไว้หมด ไม่อยากให้น้องเอาไปให้ใคร.. ฟังดูเห็นแก่ตัวเนาะว่าไหม... แต่ถ้าคุณได้รักใครแบบที่ไม่ใช่ความใคร่หรือเสน่ห์หา ความรู้สึกเหล่านี้มันจะบังเกิดขึ้นมาเองแบบที่คุณไม่รู้ตัว
วันพฤหัส-ศุกร์นี้เทศกาลเข้าพรรษา และหยุดยาว 4 วันสำหรับใครหลายๆคน แต่สำหรับผมมันคือการเฝ้าปลาน้อยโปรเจ๊ค (แงๆๆๆ TT^TT) แต่ก็ถือว่าจะได้ไปงานรับน้องของภาควิชาในวันเสาร์ที่ 4 อยู่ดีนั่นแหล่ะครับ ดีเหมือนกัน คริคริ...
สุดท้ายที่อยากบอกคือ "คุณโกหกคนอื่นได้ แต่คุณโกหกตัวคุณเองไม่ได้หรอก"
GOOD NIGHT KUB ^__^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น