เสาร์ที่ผ่านมา (4 Aug 2012) รับน้องภาคชีวฯ ผ่านไปแล้วครับ บอกตรงๆว่าผมและเพื่อนระบมไปทั้งตัว เล่นกันหนักมากก ทุ่มสุดตัวจริงๆ 555+ ผมชื่นชมน้องปี 3 นะครับว่าจัดงานได้ดีมาก ดีกว่าทุกๆปีที่ผ่านมาเลย ถึงแม้คนเข้าร่วมกิจกรรมจะน้อยไปหน่อยก็เถอะ อาจเป็นเพราะอยู่ในช่วงหยุดยาว 4 วันก็ได้มั้งครับเลยทำให้ไม่ค่อยอยู่กัน
ถึงผมจะพยายามเข้าใจว่ามันช่วงหยุดยาวก็เถอะนะ แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมไม่อยู่กัน น้องปี 1 รุ่นนี้ (รุ่น 40) ก็รับน้องได้ครั้งเดียว แต่เข้าพรรษาก็ยังมีอีกหลายปี หลายคนอยู่ม. ก็ไปทำบุญแถวๆนี้ได้ จำกัดว่าหยุดยาวแล้วต้องกลับบ้านกันเลยว่างั้นสินะ..
ผมอาจจะไม่เข้าใจคนที่ไม่เข้าร่วมงานหรอก มันก็เหตุผลส่วนตัวของเขาด้วยน่ะเนาะ อย่างน้อยก็เห็นได้ล่ะว่าใครบ้างที่จะพร้อมทำเพื่อส่วนรวม "ถ้าคนที่อยากเข้าร่วมกิจกรรมจริงๆน่ะ ต่อให้หยุดยาวสัก 5 วันยังไงเขาก็อยู่แน่นอน"
ผมบอกตรงๆนะ น้องที่ไม่เข้ากิจกรรมผมไม่โกรธหรอก แต่ผมโกรธเพื่อนผมมากกว่า ปี 4 มารับน้องแค่ 14 คน ผมบอกตรงๆว่าซึ้งใจกับเพื่อนผม 14 คนนี้มาก (ปันยา,บอม,ต้อม,ตั้ม,อ๊อฟ,ไอซ์,หมิว,แนน,แคท,แตงโม,นุ่น,เตชิน,พี่ไปป์,ออย) ที่อย่างน้อยก็ยังอยู่ด้วยกัน ออยกลับบ้านวันพฤหัสยังรีบกลับมาวันเสาร์เพื่อมาร่วมงาน ผมพยายามจะเข้าใจนะว่าเพื่อนอยากกลับบ้าน แต่ละคนก็มีธุระส่วนตัวกัน แต่ทำไมผมยังรู้สึกโกรธอยู่ บอกตรงๆว่า "ผมไม่อยากทำอะไรแล้ว เรื่องสอบ เรื่องติดต่ออาจารย์ ผมอยากปล่อยมัน ให้อาจารย์มาด่าเองเลยว่าทำไมไม่นัดวันสอบกัน ผมไม่อยากทำอะไร หรือบอกตรงๆ ผมโกรธเพื่อนมาก ที่ไม่มาช่วยงานกันมากกว่านี้!"
ฉะนั้นอย่าแปลกใจถ้าต่อไปนี้ผมไม่อยากพูดกับใคร ภาพที่ผมเห็นวันรับน้องคือน้องปี 1,2,3 ร่วมใจกันเชียร์เพื่อนตัวเองแข่งกีฬา, มีตัวช่วยเยอะมากในการเล่นกีฬาแต่ละอย่าง แต่พี่ปี 4 กลับมีกันอยู่แค่นี้ มันเลยทำให้ทั้ง 14 คนต้องเหนื่อยและเจ็บตัวมากกว่าที่จำเป็น
ใครจะมองยังไงผมไม่รู้นะ แต่ผมบอกตรงๆอีกครั้งว่าไม่พอใจมากกับเพื่่อนของตัวเองในตอนนี้
ผมอาจจะตั้งทิฐิของผมมากไปแล้วก็ได้มั้งครับ เลยมองเพื่อนในแง่ร้ายแบบนั้น แต่ผมจะหายเอง เพราะตอนนี้ความโกรธมันอยู่ในใจมากกว่า จนคิดเรื่องในแง่ดีไม่ค่อยออก รู้ตัวเองครับเป็นยังงี้สัก 2-3 วันก็หายเองล่ะครับ
วันนี้เลยไปปล่อยผีกับเพื่อนซี้ 2 คนคือ ยอด กับ ออย ขาดนู๋อาร์มไป (โดนยอดเหน็บตลอดไปแล้วว่ามันติดเมีย 555+) ประเดิมด้วยการดูหนังที่ EGV ครับ "รัก 7 ปีดี 7 หน"
บอกตรงๆนะครับ ผมไม่ค่อยชอบดูหนังรักเท่าไร ไม่ว่าจะมาจากค่ายไหนก็ตาม อีกประเภทคือหนังผี เพราะรู้สึกว่าดูไปไม่คุ้มตังค์เท่าไรครับ แต่เรื่องนี้ผมดูเพราะเหตุผลเดียวจริงๆครับคือ "นิชคุณ" 55+
ถามว่าทำไม?? ผมชอบนิชคุณครับ คนๆนี้เป็น idol ของผมจริงๆ เป็นดาราคนเดียวที่ผมยกให้เป็น idol ในใจ ผมชอบความพยายามของพี่เขา (ขอเรียกว่าพี่คุณนะครับ) ที่ไม่เคยมีพื้นฐานด้านการเต้นหรือร้องเพลงเลย แต่สามารถไต่เต้าขึ้นมาจนเป็นนักร้องแนวหน้าระดับเอเชียได้ และอีกอย่างที่ผมชอบคือการเป็นคนนอบน้อมถ่อมตัวและภูมิใจในความเป็นคนไทย ทำให้คนจำนวนมากมายรักพี่เค้าได้อย่างง่ายดาย และจากโฆษณาแบรนด์ที่พี่เขาโฆษณา ผมชอบคำพูดประโยคหนึ่งของพี่คุณคือ "Don't stop your creativity" หรือ "อย่าหยุดคิดอย่างสร้างสรรค์" เป็นแรงบันดาลใจให้ผมตั้งใจเรียนและไม่หยุดที่จะหาความรู้ใส่ตัวเอง เพื่อพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ
พูดถึงพี่คุณซะเยอะะ ขอพูดถึงหนังรัก 7 ปีบ้างนะครับ ขอบอกตรงๆว่า GTH ไม่เคยทำให้ผิดหวังจริงๆครับ ตอนแรกผมตั้งใจแต่จะไปดูพี่คุณ แต่อีก 2 เรื่องบอกตรงๆเลยว่าน่าสนใจไม่แพ้กันจริงๆกับ มันตรงกับชีวิตจริงและสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเราในเรื่องแรก เรื่องที่สองผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไร อาจจะเพราะยังไม่ถึงวัยที่วุฒิภาวะจะเข้าใจเรื่องแบบนั้นได้ แต่บอกตรงๆว่าสนุกมากจริงๆครับ เรื่องที่สาม บอกตรงๆว่าผมไม่สนใจรายละเอียดอื่นๆนอกจากพี่คุณ 5555++
จบจากดูหนังต่อด้วยคาราโอเกะครับ หลัง ม. 2 ชั่วโมงแห่งการแหกปาก ทำให้หายเหนื่อยไปเลยแต่แลกมากับเสียงที่แหบไปชั่วคราว 5555++
ผมถือว่าใช้วันหยุดในการพักผ่อนได้คุ้มค่าล่ะครับใน 4 วันที่ผ่านมา และพร้อมที่จะกลับไปเรียนในวันพรุ่งนี้ล่ะ อาจจะเจอเรื่องหนักๆ อีกมากมายแต่ผมก็สู้ตายครับ ^u^
BioMan@KKU
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น